در فوتبال به سبک فلورانسی در هر دعوا بیش از دو بازیکن نمی‌توانند شرکت کنند.

فوتبال را در جهان به عنوان یک ورزش انگلیسی می شناسند، اگرچه بعضی از ایتالیایی‌ها نظر متفاوتی دارند! در فلورانس، نوعی از فوتبال باستانی برگزار می‌شود که اگرچه از جهاتی بیشتر به راگبی شبیه است، به اعتقاد عده‌ای از فلورانسی‌ها پدر فوتبال امروزی است!

واژه "آرنا" در لاتین به معنی شن است و رمی‌های باستان کف آمفی‌تئاترهایشان را با شن (ماسه) می‌پوشاندند، چرا که ماسه، خون ریخته شده را خوب جذب می‌کرد.

رمی ها همچنین روی زمین‌های پوشیده از ماسه، یک بازی با توپ می کردند به نام "هارپاستوم". یک بازی خشن که احتمالا به همین دلیل محبوب لژیونرهای رم بود، که آن را با خود در چهار گوشه امپراتوریشان رایج کردند.

یک ورزش باستانی

فلورانسی‌ها می‌گویند که فوتبال تاریخی شهرشان ریشه در همین بازی هارپاستوم دارد. ضمن اینکه خانواده مدیچی که از قرن شانزدهم میلادی در فلورانس حکمرانی می کردند، به سلطنتشان به چشم احیا کننده آیین‌های رم باستان نگاه می‌کردند. با وجود این، نخستین مدارکی که از فوتبال فلورانسی نام می‌برند، قدمتشان "تنها" به اواخر قرون وسطا می‌رسد.

گفته شده در اواخر قرن پانزدهم میلادی، فوتبال فلورانسی در میان جوانان و اشرافیان شهر چنان محبوب شده بود که در هر خیابان و میدانی بازی می‌کردند. تا آنجا که برای حفظ نظم عمومی، قانون جدید آن را به میدانهای اصلی شهر محدود کرد.

مسابقه تحت محاصره

مسابقه ها معمولا در فصل کارنوال انجام می شدند، اما معروفترین مسابقه به هفدهم فوریه سال ۱۵۳۰ میلادی برمی‌‌گردد: فلورانسی‌ها حکمرانان مدیچی را از شهر اخراج و اعلام جمهوری کرده بودند. در نتیجه، پاپ کلمنت هفتم، که خودش از خاندان مدیچی بود، خواستار مداخله امپراتور رم مقدس، شارل پنجم، شد.

ارتش امپراتور از تابستان قبل شهر را محاصره کرده بود، اما فلورانسی ها که از کمبود آذوقه به تنگنا افتاده بودند، تصمیم گرفتند برای تحقیر سربازان دشمن جشن بگیرند و یک مسابقه فوتبال در میدان سانتا کروچه برگزار کنند، محلی که به خوبی در دید رس سربازان امپراتور بود.

از نتیجه آن مسابقه اطلاعی در دست نیست. بعضی می گویند این سکوت عمدی بوده تا روحیه همبستگی شهر در آن دوران دشوار برجسته تر شود. با رسیدن تابستان، فلورانس تسلیم محاصره شد و خانواده مدیچی به قدرت بازگشتند. اما آن مسابقه تحت محاصره، الهام بخش تورنمنت امروزی فوتبال فلورانسی شد: در سال ۱۹۳۰، در چهارصدمین سالگرد محاصره، چهار محله تاریخی شهر تورنمنتی برگزار کردند که تا امروز هر سال انجام می شود، در همان میدان سانتا کروچه و روی ماسه. با حضور سفیدهای محله سانتو اسپیریتو، لاجوردی‌های سانتا کروچه، قرمزهای سانتا ماریا نوولا، و سبزهای سن جووانی.

دروازه‌ای به عرض زمین

هر تیم ۲۷ بازیکن دارد و مسابقه ۵۰ دقیقه طول می‌کشد. تمام خط عقب زمین حکم دروازه را دارد و به هر گل، "کاچا" می‌گویند. توپ را به هر ترتیبی می‌توان به دروازه رساند، اما باید دقت داشته باشید، چون اگر توپ از تور پشت زمین بالاتر برود، تیم حریف نیم کاچا دریافت می‌کند.

مسابقه پرخشونت است و بعد از کتک کاری کم سابقه ای که تورنمنت سال ۲۰۰۶ را معلق کرد، قوانین جدیدی وضع شدند: از جمله، بازیکنان نباید بیش از ۴۰ سال داشته باشند، نباید سوء پیشینه برای جرمهای سنگین داشته باشند، و اگر دو بازیکن در زمین مشغول کتک کاری باشند، بازیکن سومی نمی‌تواند به آنها ملحق شود!

ولی هنوز هم هر لحظه ممکن است اوضاع از کنترل خارج شود، حتی خارج از زمین: امسال در فینال، یکی از بازیکنان غول پیکر و عصبانی لاجوردی‌ها که داور اخراج کرده بود، از جایگاه رسانه ها در کنار زمین سر در آورد و دست به یقه شدنش با یک طرفدار حریف باعث وحشت بعضی از عکاسان شد!

در داخل زمین، باید بگویم تاثیر قوانین جدید محسوس است، اما هزاران سال بعد از رمی‌های باستان، هنوز هم ماسه در تمیز نگه داشتن زمین نقش مهمی دارد!