دوستم تونی که اهل والنسیا است می‌گوید برای اسپانیایی‌ها رقابت با ایتالیا همیشه مساله بزرگی بوده است. تونی اعتقاد داشت که روغن زیتون و سرکه بالسامیک اسپانیا کیفیت بهتری دارد اما چون هموطنانش بازاریابی را خوب بلد نبوده‌اند امروزه در دنیا این ایتالیایی‌ها هستند که برای بهترین سرکه و روغن زیتون شناخته می‌شوند. در بازارهای دیگر مثل تولید ماشین ادعای تونی غیرمنطقی به نظر می‌رسد مثلا هیچ کسی نیست که بگوید سئات از فراری بهتر است. اما حالا ماتادورها فرصت این را دارند که در زمین فوتبال سرانجام تیم همسایه را زمین بزنند و این بار خیلی واضح ایتالیا را تحت الشعاع قرار دهند.

اسپانیا: بهترین تیم قرن؟

هنوز ۱۲ سال کامل از قرن بیستم نگذشته ولی حالا به قول یورگن کلینزمن تیم ملی اسپانیا این فرصت را دارد که تبدیل به یکی از بهترین‌های این قرن فوتبال جهان شود. ماتادورها که سالهای سال برای فوتبالی زیبا شناخته می شدند همواره به این متهم بودند که نمی توانند کار را تمام کنند و در تورنمنت های بزرگ نتیجه بگیرند. اما چند سالی است که ورق برگشته و اسپانیا نه تنها قهرمان اروپا و جهان شده بلکه در یک قدمی رکوردی قرار گرفته است که پرافتخارترین تیم جهان یعنی برزیل هم نتوانسته آن را ثبت کند: سه قهرمانی پیاپی در تورنمتهای عمده.

اسپانیا تمام مواد لازم یک دستورالعمل برای ساخت قهرمانی بی‌نظیر را در خود دارد. تعداد زیادی بازیکنان با کلاس جهانی دارد و در عین حال کمتر فوتبالدوستی می تواند از نحوه بازی آنها هم اشکال بگیرد. قبلا قهرمانهایی را دیده ایم که شیوه بازیشان به دل بعضی ننشسته است. ولی بازیکنان این تیم اسپانیا نه به حریفان لگد می زنند و نه سعی در فریب داور دارند. استخوانبندی این تیم روی باشگاه بارسلونا بنا شده و در پستهایی که بارسلونا بازیکنان خارجی دارد یا داخلی هایش خیلی خوب نیستند از بازیکنان با کیفیت سایر تیمها از جمله رئال مادرید، غول دیگر فوتبال اسپانیا، استفاده شده است. در کل فوتبال ساده ای بازی می کنند که متکی بر سه اصل است: پاس دادن توپ ، حرکت بدون توپ و قرار گرفتن در جایگاه مناسب برای دریافت توپ.

شکی نیست که بازیکنان مستعد در تیم ملی اسانیا بی شمارند اما در مسابقه های امسال یورو مساله‌ای که باعث شده است بعضی فوتبال اسپانیا را "خسته کننده" بخوانند، نبود یک مهاجم کلاسیک در این تیم است. در طول یورو، اسپانیا فرناندو تورس و آلورو نگردو را در پست یک مهاجم کلاسیک یا به قول معروف "شماره ۹" امتحان کرده ولی هیچکدام جواب نداده‌اند. برای همین ویسنته دل بوسکه در بازی نیمه نهایی جلوی پرتغال یک بار دیگر سسک فابرگاس را به زمین فرستاد تا با سیستم ۰-۴-۶ بازی کند. سیستمی که روی کاغذ مضحک و دفاعی به نظر می رسد ولی در عمل هنوز هیچ تیمی موفق نشده اسپانیا را در مراحل حذفی جامهای بزرگ شکست دهد (به جز باخت ۰-۲ به آمریکا در جام کنفدراسیون ها در آفریقای جنوبی، اسپانیا از سال ۲۰۰۸ تابحال در تورنمتهای بزرگ بازی حذفی را نباخته است). در نهایت تا روزی که این سیستم برای اسپانیا افتخار کسب کند هیچ مدیری آن را عوض نخواهد کرد چرا که معیار قضاوت عملکرد تیمها و مربیان، نتایج خواهد بود.

لاجوردی مد روز

اما در آن سوی میدان فینال حریف آسانی قرار ندارد. تیمی که بازیش برازنده لقبش "آبی لاجوردی" بوده و چشمها را نوازش داده است. ایتالیا تابحال ۴ بار قهرمان جهان شده و یک بار هم جام ملتها را به خانه برده است. تیمی که می داند چگونه قهرمان شود به خصوص وقتی سایر رقبا آنها را دستکم می گیرند. تا این لحظه آتزوری با حذف آلمان بزرگترین نتیجه غیرمنتظره این جام را رقم زده و حالا بدون اینکه فشاری رویش باشد می خواهد یک قدم جلوتر بگذارد و جام را هم ببرد. با رسیدن به این مرحله، بازیکنان ایتالیا هم اکنون هم قهرمانهای ملی اند. در سالی که بحرانهای مالی یقه این کشور را گرفته و در فوتبالش نیز رسوایی تبانی در بازیهای لیگ آبروبری کرده است، این گروه بازیکنان کاری کرده اند تا مردم ایتالیا کاستی ها را فراموش کنند.

ایتالیا زیر نظر چزاره پراندلی با هزار اما و اگر برای مسابقه ها آماده می شد. سه شکست پیاپی در ۳ بازی دوستانه و استفاده از سیستم قدیمی ۲-۵-۳ باعث شده بود تا خبرنگاران ورزشی کوریره و لاگاتزتا برای پراندلی قلمهایشان را تیز کنند. در گروه ایتالیا ، اسپانیا قهرمان جهان و کرواسی - تیمی که در ۵ مسابقه هرگز به ایتالیا نباخته- قرار داشتند و فقط چند روز مانده به مسافرت پلیس وارد کمپ تیم شد و دومنیکو کریشیتو بازیکن تیم ملی را به جرم تبانی بازداشت کرد. ولی مردی که قبلا درگذشت تراژیک همسرش به خاطر سرطان را تحمل کرده بود می دانست تا چگونه از پس این بحرانها برآید. پراندلی فهمیده بود که کلید موفقیت ایتالیا در بازی اول رقم خواهد خورد : نتیجه ای قابل قبول برابر اسپانیا به این معنی بود که ایتالیا توانایی مهار هر تیمی را دارد. بازی برتر جلوی اسپانیا و مساوی ۱-۱ اعتماد به نفس تیم را بالا برد و بعد ایتالیا یکی یکی سنگرها را فتح کرد تا به فینال برسد.

با داشتن مدافعان و دروازه بانی مطمئن مثل جان لویجی بوفون، ایتالیا برای پیروزی در آخرین ایستگاه به دو چهره متفاوت تیمش دل خواهد بست. آندره‌ا پیرلو که خیلی ها اعتقاد دارند تا اینجای مسابقه‌ها بهترین بازیکن تورنمنت بوده و ماریو بالوتلی مهاجمی غیرقابل پیش‌بینی. برای مهار پیرلو اسپانیایی ها کار خاصی نخواهند کرد چرا که همان بازی همیشگی با حفظ توپ بالا می تواند هافبک طراح ایتالیا را از گردونه بازی خارج کند. به این ترتیب سوپر ماریو که در بازی نیمه نهایی برابر آلمان ستاره بود و دو گل مسابقه را زد می تواند تعیین کننده باشد. ماریو که والدینش مهاجرانی غنایی در پالرمو در جنوب ایتالیا بودند حالا زندگی اش را مدیون مادری است که سرپرستی اش را قبول کرد. خانواده بالوتلی با وجود بیماریهای صعب العلاج ماریو کوچولو او را بزرگ کردند و همین پنجشنبه بود که مزد یک عمر زحمتشان را گرفتند. سیلویا، مادر خوانده ماریو، در ورزشگاه ملی ورشو حاضر بود و در پایان مسابقه وقتی فرزند خوانده اش تبدیل به قهرمان ملی ایتالیا شد او را در آغوش کشید. حالا سئوال بزرگ برای کشور چکمه ای اروپا اینجاست: آیا در ورزشگاه المپیک کیف و بعد از فینال مقابل اسپانیا بار دیگر سیلویا به پسرش افتخار می کند یا سوپر ماریو با یک حرکت جنون آمیز قلب او را می شکند؟