'ناصر فیض' روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا سابقه شعر آیینی در ادبیات فارسی را بسیار قدیمی دانست و افزود: شاعران از هر فرصتی برای اظهار ارادت به آستان ائمه و معصومین (ع) و تبیین مفاهیم ارزشی و اعتقادی استفاده می كردند.

وی افزود: در قرون مختلف اساتید فن و شاعران به شرح سجایای اخلاقی بزرگان دین می‌پرداختند، این روند پس از انقلاب جدی تر شد و شعر آیینی بیشتر مورد توجه قرار گرفت.

فیض با توضیح اینكه دامنه شعر آیینی گسترده و شامل شعر علوی ، نبوی ، عاشورایی ، رمضانیه ، غدیر و... است گفت : در این شاخه ها شاعران همواره به تبیین اعتقادات و مفاهیم ارزشی در مورد فلسفه انتظار ، حج ، ولایت ، واقعه غدیر خم و... پرداخته اند، انتظار می رود با توجه به اعتقادات و محتوای ارزشی انقلاب اسلامی توجه بیشتری به این نوع ادبیات نشان داده شود.

این شاعر معاصر با تاكید بر اینكه در شعر آیینی باید از زبانی فاخر و گویا بهره گرفت افزود: شاعران این گونه ادبی علاوه بر احاطه بر زبان فارسی باید در بكار گیری واژگان متعدد تبحر لازم را داشته باشند و از ظرفیتهای آن و تاریخ ادبیات برای خلق آثار بدیع بهره بگیرند.

به گفته فیض، شاعر باید اعتبار كلمه و حرمت آنچه را كه بر زبان می آورد را بشناسد، چرا كه در مدح و منقبت حضرت محمد (ص) و دیگر ائمه و معصومین نمی توان از زبانی سطحی و تعابیری ضعیف بهره گرفت.

وی با تاكید بر ذكر واقعیات در خلق اثر گفت : بیان اتفاقاتی كه صورت نگرفته ، ذكر احادیث غیر واقعی و تعابیر ضعیف صرفا برای سوزاندن دل ،سبب پایین آوردن شآن بزرگان دین خواهد شد ، شاعران باید بدانند وقتی در مدح حضرت رسول(ص) شعر می گویند از شخصیتی ارزشمند سخن می گویند كه خداوند او را برای رسالتی بزرگ انتخاب كرده است.

فیض با یاد آوری این نكته كه رعایت ادب و حفظ حرمت بزرگان در تولید یك اثر از ضروریات است ادامه داد: آگاهی داشتن به تاریخ ادبیات كشور و تاریخ اسلام ، داشتن اطلاعات روز لازمه كار شاعران و نویسندگان است.

فراهنگ **1630**1588